غم دنيا

[kalaavangaa]

بسمة تعالی
غم دنيا

غم دنيا مخور، نمی ‌ارزد عمر كوتاه ما نمی‌ ارزد

به كجا آمدی كجا تو روی هر كجا می‌ روی نمی‌ارزد

عمر دنيا فقط دو روز بود اين دو روزش به ما نمی‌ارزد

روز اوّل فقط گرفتاری است روز دوّم كجاش می‌ارزد

چشم ناوا شده كجا بيند از كجا تا كجا نمی ‌ارزد

چشم تا وا نشد تمام شده تو كجايی، به جا نمی ارزد

مال و فرزند، هر چه را داری بی تعلّق بود نمی ‌ارزد

آبرويی كه شد ترا ارزش ذرّه باشد به آن نمی ارزد

زحمتی را كه داده ای برخود چه بسا سختی‌اش نمی‌ارزد

مال ِ دنيا و جمع آن بر خود كی بری، بی بری نمی‌ارزد

عمر برف است آفتاب تموز هرچه خواهی به آن نمی‌ارزد

هر كه آمد عمارت نو ساخت زآن عمارت غمش نمی‌ارزد

آب‌خضركی‌خوری‌در‌اين‌عالم عمر نوح هم كنی نمی ‌ارزد

بهر دنيا چرا تو غصّه خوری ارزشش كم بود نمی‌ارزد

گر خوری غصّه و زنی فرياد كه به فرياد ِ آن نمی‌ارزد

عاقل‌آن‌است‌كه خود نگهدارد گر ز خود بي‌خودی نمی‌ارزد

شاد باش و قوی نما خود را غم و ضعفش به ما نمی‌ارزد

غم ِبي‌جا مخور تو ای سابع كه به جا خوردنش نمی ارزد !


روز پنجشنبه مورّخة 1393/6/27 عبّاس توكّلی(سابع) تهران