ای كه جا مانده، پای در جبهه

[kalaavangaa]

بسمة تعالی
ای كه جا مانده، پای در جبهه

ای كه جا مانده، پای در جبهه دست راست و چپت شده فديه

پا كجا دست ‌راست ‌و چپ به كجا خود تو دا نی، كجا شدند جدا؟

پا كجا رفت و دست راست كجا دست چپ شد فدای آن مولا

با چه ‌گشتند آن سه عضو جدا تير بود يا كه تركش بی ‌جا

يا كه خمپاره آمده ز هوا پا و دستان تو، شده كجا به هوا

ديده‌ ای خود سه در كجا رفتند ذرّه ذرّه شدند و بر هوا رفتند

در هوا پر كشيده اند آن سه تا رسند بر خدا دست و پا هر سه

يادم آمد به دست ‌ها عبّاس شد جدا هر دو دست از سلاله ناس

دست ها بر زمين فتاده يقين ضربِ شمشير بود، ز دور ‌كمين

هر كدام يك ‌طرف جدا افتاد در كدام خاك دست او به جا افتاد

دست ‌ها آمده به دست حسين بوسه ‌ها داد و سرگذاشته بر كفّين

شكر كرد از خدا و گفت چنين دست حيدر رسيده دست حسين

دستِ‌عبّاس‌چون‌به‌خون‌غرقه است در ره حق ز او، بر خدا هديه است

سابع از دست خود تو كی گذری! عمرخودرا به راه دوست‌كن سپری



روز جمعه مورّخة 1393/7/11 عبّاس توكّلی ( سابع ) تهران