مرحوم حاج علی آقا توکلی

[saeed]

سلام دوستان
هر عکس، مطلب و خاطره ای از مرحوم حاج علی آقا توکلی دارید در همین پست قرار بدید.

[CENTER] [/CENTER]

[saeed]

بسمه تعالی

خلاصه‌ای از زندگانی مرحوم حاج علی آقای توكّلی
مرحوم مغفور حاج علی آقای توكلی، ابن ذبيح الله، ابن قاسم، ابن فتحعلی، ابن لطفعلی، ابن حسين، ابن محمد زمان توكلی در ساعت دو بعد از ظهر روز پنجشنبه مورخه 30//10 1389(ه-ش) مطابق با 15 صفر 1432(ه-ق) پس از تحمل سه ماه بيماری سخت (23روز كما) ندای حق را لبيك گفت.
وی در سال 1308 (ه-ش)در روستای كلاونگا به دنيا آمد ، پدرش مرحوم ذبيح الله توكلی و مادرش مرحومه خيرالنسا ملا بوده است. ايشان در تمامی طول عمر خود به جز زمستان چند سال آخر عمرش در همين روستا زندگی ‌كرده و بكار كشاورزِی و دامداری مشغول بود.
در نوجوانی پدر خود را از دست داد، سرپرستی وی و برادرش مرحوم محمدآقا را مادر مومنه‌اش مرحومه مشهدی خيرالنساء بعهده گرفت. در همان اوان نوجوانی و جوانی بسيار كوشا و تلاشگر بود و در زمينه‌های گوناگون زندگی شخصی و اجتماعی و مذهبی وارد صحنه شد و با راهنمائي‌های مادرش پيشرفت چشم‌گيری داشت و در زمان بسيار كوتاهی توانست زندگی خوبی را فراهم سازد، در كارهای اجتماعِی و عام‌المنفعه روستا پيشقدم بود و حضور هميشگی داشت، در امور مذهبی به ويژه مسجد و حسينيه قدم‌های موئثّر فراوان برداشت. همه ايام متولی مسجد بود و امور مربوط به آن مكان مقدس را باجان و دل انجام می‌داد، در سالهای اخير در تمامی فصول سال صبح و ظهر و مغرب با بلند گوئی كه در منزل داشت اذان می‌گفت، صدای بسيار خوبی داشت، در خواندن تعزيه و مرثيه و دعا و قرآن فعاليت فراوان داشت و با هيجان خاصی كه زبانزد عامه مردم است اجرا می‌كرد، در تعزيه ها بيشتر اوقات نقش حضرت زينب را به عهده داشت. در مرثيه‌خوانی و نوحه خوانی سنتی نظير نداشت، اشعار حماسی محتشم را همه ما بلا استثناء اولين بار از زبان ايشان شنيده ‌ايم (صدای محتشم‌خوانی او، در همه ايام در گوش‌هايمان طنين انداز است).
باز این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
همه تعزيه خوانان فعلی از تربيت شدگان ايشان هستند. همه تعزيه خوانان شهر محمودآباد بطور مستقيم يا غير مستقيم از صادر شدگان روستای كلاونگا می‌باشند. وی از مسن‌ترين بسيجيان فعال پايگاه مقاومت بسيجی شهيد محسن رحمانی روستای كلاونگا بوده است (آخرين فعاليت وی حضور در اردوی يك روزه كوه‌پيمائی تابستان 1389می‌باشد)
در تربيت فرزندان خود بسيار دقيق بود و جنبه‌های مذهبی-اسلامی ‌آن را مد نظر داشت، همسر ايشان دختر بزرگ مرحوم حضرت حجت‌الاسلام والمسلمين آقا سيد مصطفی حسينی برازنده است و حجت‌الاسلام والمسلمين حاج شيخ حسين توكلی، فرزند ارشدش و حاج جعفر توكلی فرزند دومش می‌باشد، و دو دختر نيز از ايشان به يادگار مانده است.
حاج شيخ حسين توكلی در حال حاضر ضمن تبليغ اسلامی در شهر مقدس قم (و تابستان در كلاونگا) مشغول تحصيل حوزوی نيز می‌باشد، فرزندان ايشان نيز (حسن‌آقا و آقا محسن) در امور مداحی و نوحه و مرثيه به سبك جديد فعاليت دارند.
حاج جعفر توكلی را كه همه می شناسند، ايشان از مداحان و قاريان معروف منطقه می‌باشد و از هيئت امناِ مسجد و حسينيه و از اعضائ هيئت مذهبی كلاونگائي‌های مقيم نوشهر و مسئول شورای اسلامی روستا است. و فرزند ايشان آقاي سجاد توكلي دانشجو بودند كه اخيراً فارغ‌التّحصيل شده‌اند
نوادگان دختری مرحوم حاج علی‌آقا نيز در زمينه‌های فوق فعال هستند، از جمله آقارضا ملائی و آقاسعيد رحمانی.
ازتابستان 1346 كه برادرش مرحوم محمدآقا در اثر سانحه معدن سرب فوت نمودند سر پرستی دو پسر و يك دختر ايشان را نيز به عهده گرفتند. دختر را به خانه بخت فرستاد و در جهت تحصيل پسران نيز دقت لازم را داشت، جناب سرهنگ ناصر توكلی كه در سپاه شهرستان نور مشغول بوده‌اند از فرزندان مرحوم مشهدی محمدآقای توكلی می‌باشد.آقا خسرو هم اكنون در شهر كرج زندگی می‌كنند

هر چند كه فرزندان ايشان راضی به نوشتن شجره‌نامه مشترك نمی‌شوند ، ولی بنده با ايشان از يك طايفه(طايفه مرحوم محمّد زمان توكّلی)می‌باشم به شرح زير:
عبّاس ابن كربلايي مهدی ابن استادحسن ابن آخوند ملّا محمّد تقی ابن آخوند ملّا محمّد مهدی ابن حسن ابن مهدی ابن محمّد زمان توكّلی
خداوند روحش را شاد و با ائمه اطهار محشورش بگرداند

عبّاس توكّلی(سابع) تهران

[saeed]

ضمن تشکر از آقای توکلی بخاطر بیوگرافی کاملشان ، از دوستان تقاضا دارم که مطالب مربوط به مرحوم حاج علی آقا توکلی را در همین پست قرار بدهند تا یکپارچگی مباحث حفظ شود.

[saeed]

آرامگاه مرحوم حاج علی آقا توکلی واقع در قبرستان بالایی کلاونگا



[CENTER] [/CENTER]

[saeed]

یه نکته ای که درباره پدربزرگم همیشه یادم هست، حمایت ایشون از کسی بود که فرد عبدالله را در تعزیه امام حسین(ع) داشت. هر وقت به این قسمت تعزیه می رسیدیم حاج علی آقا می اومد و کنار اون شخص می ایستاد و به قول بعضی از هم محلی ها بادیگارد عبدالله بود!


[CENTER] [/CENTER]