دل و خانه و ايران

[kalaavangaa]

بسمة تعالی
دل و خانه و ايران

دلا من عاشق ديوانه هستم درون خانه و كاشانه هستم

مرا امن است جا در خانه خود ز اغيار و برون بيگانه هستم

دلم خواهد بگويم خانه ‌ام را همان ايران را پابسته هستم

به هرشهرو به هراستان‌كه رفتم درون خانه‌ ، نی افسانه هستم

حقيقت هست آنچه را كه بينم به‌هرروستا و‌شهرهمسايه هستم

خراسان راكه بوی آشنا يی است به گيلان‌ مازنی ‌هم‌ خانه ‌هستم

دلم در خط آذر آذری هست به تبريز و و به زنجان‌لانه هستم

به‌كرمانشاه‌و‌كردستان‌سری‌است به هر شهری‌از آن‌ مستانه هستم

به كاشان و به قم رفتم هميشه به صحن‌جمكران دلبسته هستم

به شيراز و به آن شاهچراغش هميشه عاشق دلخسته هستم

به آبادان و خرّمشهر و شوشش به اطراف همه وابسته هستم

به‌كرمان‌و به بافق و بندر‌عبّاس همه از خود بود در خانه هستم

به يزد و زاهدان و قوم و اقوام همه شايسته ‌اند، پروانه هستم

به هركوی و‌به هربرزن‌كه‌باشم تعلّق بر من است آستانه هستم

شمال و مركز و سمت جنوبش به هر فصلی در آن كاشانه هستم

به شرق و‌غرب‌آن از‌دور‌و‌نزديك به بال و پر كشم هر لحظه هستم

دگر كافی است نام شهر گفتن به تك تك‌جای‌ايران خانه هستم

دل سابع بهار‌ و وقت نيسان به تهران‌است و هرجا‌سايه هستم


روز يكشنبه مورّخة 1393/7/6 عبّاس توكّلی‌( سابع )‌تهران