مرحوم مغفور آقا سيّد جلال برازنده

[kalaavangaa]

بسمه تعالی

مرحوم آقا سيّد جلال برازنده فقط دو سال از من بزرگتر بود.در دوران طفوليت در اغلب بازی‌های دسته جمعی از جمله (خرك جزن جز-تب چو -بركا -....) با همديگر مشاركت داشتيم . يكی دو سال در مكتب

خانه مرحوم شيخ علی در كلاونگا هم مكتب بوديم، و همچنين يكی دو سال در دبستان جديدالتّأسيس اليكا مشغول تحصيل ابتدايی بوديم..در بسياری از كارهای روزمرّه آنجا با هم همكاری داشتيم

در تعزيه خوانی‌ها يكديگر را تشويق می‌كرديم، ( اغلب نسخ تعزيه«فرد» قديمی يا به خطّ او است يا به خطّ من).به حهت اين كه اغلب سال‌ها، ماه‌های محرّم و صفر در دل سالتحصيلی بود وبنده در تهران مشغول

تحصيل بودم اين فرصت از دست من خارج شد و چون ايشان در محل حضور داشتند، از موقعيّت و فرصت استفاده نموده وبا بهره‌گيری از تشويق اهالی و اهل خانه در تعزيه خوانی به جای خوبی رسيد.


يادم میآيد در يكی از تابستان‌ها در يكی از سال‌های دهه سی كه سنگسری‌ها در بندسر سياه چادر داشتند وبا حدود شصت هفتاد نفر در آنجا زندگی مي‌كردند از تعزيه خوانان همراه اهالی دعوت كردند كه در آنجا

تعزيه حضرت ابوالفضل(ع) خوانده شود اهالی و تعزيه خوانان نيز از اين موضوع استقبال نمودند. همه دعوت شدگان به همراه همه مدعوين درفضای بين چادرها كه ميدان نسبتاً وسيعی بود حضور يافتند و تعزيه

شروع شد .نقشی را كه آقا سيّد جلال داشتند در چند نوبت ايفای نقش كردند، در فاصله بسبتاً زيادی كه پيش آمد ايشان رفتند پشت يكی از چادرها خوابشان برد و در نوبت بعدی او، ايشان را پيدا نكردند .مرحوم

مشهدی عبدالله توكّلی كه نفس بسيار خوب و چاقی داشتند آنقدر شيپور زدند كه در اين فرصت ديگران توانستند پشت يكی از چادرها اورا پيدا كنند

در تابستان سال سی و هشت كه ما خانه قديمی‌مان را تخريب نموديم و در حال ساخت خانه فعلی‌مان بوديم با اجازه حضرت آقا از يكی دوتا از اطاق‌های ايشان استفاده نموديم ، و از اين فرصت خوب طلايی در

زمينه‌های مختلف به خوبی استفاده نموديم .


خداوند روحش را شاد وبا جميع اجداد طاهرينش محشور گرداند . والسّلام عليكم و رحمت‌الله و بركاته


عبّاس توكّلی(سابع) تهران